แห่เทียนพรรษาเวียนมาอีกแล้ว
แต่ก็ยังไร้วี่แววผู้บ่าวคนนั้นเคยสัญญาไว้
อ้ายมาอุบลเข้าพรรษาเห่เทียนปีกลาย
แลกเฟซ แลกเบอร์ แลกไลน์ ปลูกต้นฮักไว้ที่เมืองอุบล
อ้ายหยอดคำหวานจนใจเต้นรัว
ชมน้องงามเหมือนดอกบัวผลิบานรับแสงแดดอุ่นยามเช้า
อยากเชื่อมหัวใจ เหมือนโขงเชื่อมมูลมั่นคงยืนยาว
สุดท้ายอ้ายลืมคำเว้า น้องกอดความเหงาที่ทุ่งศรีเมือง
เทียนน้ำตาไหลเพราะถูกไฟลน
เหมือนน้ำตาของสาวอุบลมันไหลเพราะคนที่บ่จริงใจ
แม่โขงแม่มูล ไหลเชื่อมโยงบ่เคยเหือดหาย
แต่ทุกการสื่อสารของอ้าย เชื่อมต่อบ่ได้เหมือนตายจากกัน
แห่เทียนพรรษาเวียนมาอีกครั้ง
หอบใจที่มันเพพัง ชะเง้อมองทางบ่มีแม้เงา
ดอกบัวยังรอ รับแสงตะวันเบ่งบานยามเช้า
น้องก็ยังตั้งตาคอยเฝ้า อ้ายอยู่ทุกปีที่เมืองอุบล
เทียนน้ำตาไหลเพราะถูกไฟลน
เหมือนน้ำตาของสาวอุบลมันไหลเพราะคนที่บ่จริงใจ
แม่โขงแม่มูล ไหลเชื่อมโยงบ่เคยเหือดหาย
แต่ทุกการสื่อสารของอ้าย เชื่อมต่อบ่ได้เหมือนตายจากกัน
แห่เทียนพรรษาเวียนมาอีกครั้ง
หอบใจที่มันเพพัง ชะเง้อมองทางบ่มีแม้เงา
ดอกบัวยังรอ รับแสงตะวันเบ่งบานยามเช้า
น้องก็ยังตั้งตาคอยเฝ้า อ้ายอยู่ทุกปีที่เมืองอุบล